Ruud Harmsen

Wat schilder ik en waarom schilder ik op deze manier?

Er zijn wat dit betreft twee aspecten;

1. Het op een ambachtelijke manier werken past bij mij, vind ik fijn om te doen, er lekker langzaam aan werken, gedetailleerd, bijna zoals een middeleeuwse monnik aan zijn miniaturen. Ik ben een traditioneel schilder, die houdt van een goede vorm, een goede compositie en een mooi kleurgebruik. Verwacht van mij geen politiek of sociaal “statement”.
2. Ik hou erg van  Romaanse kunst, van de vroege Italianen, van Duccio, van Pierro della Francesca en Giotto, van altaarretabels, van geschilderde madonna’s en engelen. Verder heb ik grote bewondering voor de verhalen in het werk van Carpaccio en “hedendaagse” kunstenaars als Jan Mankes, Dick Ket, Balthus, Matthijs Röling en Wout Muller.

Bij al deze schilders gaat het om plaatsing van figuren in een bepaalde setting: een stadsgezicht, een landschap, een interieur, etc.

Ook ben ik een groot liefhebber van annunciaties, de voorstelling van de “blijde boodschap”: ook hier een compositie, een enscenering van figuren in een omgeving, als het ware geplaatst in een decor.

Het “decor” in mijn schilderijen  kan een plek zijn die ik zelf gezien heb, in binnen- of buitenland, het kan een tuin zijn, maar ook een fantasielandschap, met invloeden van “klassieke” thema’s” (wat weer een uitvloeisel is van mijn interesse voor de archeologie).

Wat doen de figuren?

Overwegend zijn het vrouwen. Zij zijn daar, soms in contact met elkaar, maar vaak dromerig in zichzelf aanwezig; Als voorwerpen in een compositie van een stilleven, in een “bevroren” toestand, als “stills” uit een film of liever: als tableaux vivants.

De aanleiding om te schilderen kan van alles zijn: dromen, fantasieën, verlangens, heimwee of Fernweh, tuinen en landschappen, maar ook plaatjes uit kranten, tijdschriften, eigen foto’s en de kunstgeschiedenis.

Het grote thema waar alles onder  te vangen is, kan benoemd worden als: Het Verlangen. Het verlangen naar eenheid, naar harmonie, naar schoonheid, naar evenwicht, naar het paradijselijke Arcadië. Dat alles vind je in de manier van schilderen, in de ordening, in het licht en in het kleurgebruik terug.